Patrz!

Dzisiaj siedząc w pracy (gwoli wyjaśnienia - w schronisku dla bezdomnych zwierząt), miałam rzadką chwilę towarzyskiego przebudzenia, co zostało mi wynagrodzone pokazaniem jednego z zeszytów biurowych, który nosi tytuł "Powody oddania psa". Kiedy go czytałam, po raz kolejny doszłam do wniosku, że to miejsce jest czasem tak absurdalne, wręcz nierealne, że zasługuje na to, żeby opisać je kiedyś (nie)pięknie w książce. Póki co zamieszczam kilka cytatów z zeszytu (z życia wzięte, przez pracowników usłyszane):

- Pies gryzie dziadka
- Żona ma 40 kg, a ja wyjeżdżam za granicę
- Jest za silny
- Zachowuje się niestosownie - wywleka kości na dywan i tam je zjada
- Jest stary i robi pod siebie (czy pani wolałaby oddać swoich starych rodziców do przytułku czy zabić?)

Tyle zapamiętałam, muszę to przepisać. Jak widać z najbardziej dramatycznych miejsc, rzeczy, można (a nawet trzeba czasem) zrobić komedię.